ciemne kwiaty

Święta i tradycje związane ze zmarłymi

Dzień Wszystkich Świętych i Zaduszki – pamięć i modlitwa

Dzień Wszystkich Świętych, obchodzony 1 listopada, jest jednym z najważniejszych świąt w chrześcijaństwie, poświęconym pamięci wszystkich świętych i męczenników. W Polsce i wielu innych krajach katolickich, ten dzień jest ściśle związany z pamięcią o zmarłych. Rodziny odwiedzają groby bliskich, zapalając znicze i składając kwiaty, co symbolizuje pamięć i szacunek dla tych, którzy odeszli. Następnego dnia, 2 listopada, obchodzone są Zaduszki, dzień poświęcony modlitwie za wszystkie dusze zmarłych, szczególnie za tych, którzy mogą potrzebować modlitw w czyśćcu. Te dni to czas refleksji, modlitwy i pamięci o zmarłych, ale również okazja do wyrażenia wdzięczności za dziedzictwo, jakie zostawili po sobie. W wielu kulturach jest to również czas spotkań rodzinnych i wspólnego wspominania, co wzmacnia poczucie wspólnoty i przynależności.
https://jakubisiak.pl/zaklad-pogrzebowy-warszawa-bielany/

Día de los Muertos – Meksykańska tradycja

Día de los Muertos, czyli Dzień Zmarłych, to meksykańskie święto obchodzone 1 i 2 listopada, znane z barwnych parad, artystycznych ofrendas (oltarzy) i dekoracji z cukrowych czaszek. To święto, które pomimo swojej nazwy, jest pełne życia, kolorów i muzyki. Jest to czas, w którym według tradycji duchy zmarłych powracają na ziemię, aby spotkać się ze swoimi rodzinami. Ofrendas są dekorowane zdjęciami zmarłych, ich ulubionymi jedzeniami, kwiatami cempasúchil (nagietków) i innymi przedmiotami. Día de los Muertos to wyjątkowy przykład tego, jak kultura może świętować życie i śmierć, łącząc smutek ze szczęściem i pamięć ze współczesnym życiem.

Zdjęcie w Meksyku

Obon – Japoński festiwal duchów

Obon to tradycyjne japońskie święto, obchodzone w sierpniu, upamiętniające duchy przodków. To czas, kiedy, podobnie jak w meksykańskiej tradycji, uważa się, że duchy zmarłych powracają do świata żywych, aby odwiedzić swoje rodziny. Japończycy odwiedzają groby, sprzątając je i składając ofiary. Wieczorem odbywają się tradycyjne tańce bon-odori, a święto często kończy się puszczaniem lampionów na wodę (toro nagashi), symbolizujących duchy powracające do świata duchów. Obon to czas, który łączy tradycję z nowoczesnością, dając rodzinom możliwość spotkań i wspólnego spędzenia czasu w atmosferze szacunku dla przeszłości i przodków.

Zdjęcie w Japonii

Poważny wpływ zanieczyszczonej przyrody na nasz organizm.

Na nasze ciało permanentnie oddziaływują rozmaite trucizny, jady organiczne, smog z powietrza, z wody tudzież z pokarmu. Nie wszystko jednak znosimy tak jak by się nam chciało. Ciało jest z natury wyposażone w pewną umiejętność wydalania trucizn. Najłatwiejszym trybem stanowi wykluczanie jadów drogą fizjologiczną, a więc z moczem, kałem, jak i przez gruczoły potowe i oddechem. Nasz organizm posiada organy rodzaju nerki, wątroba, jelito grube, ale także płuca, co to służą do tego, by pozbywać się substancji trujących. Następnym etapem jest zapalenie, gdy ustrój uruchamia gorączkę, intensyfikuje procesy przemiany materii i siły obronne no i stara się rozłożyć trucizny. Jeżeli jadów jest za wiele, są one magazynowane przez ciało w przestrzeni międzykomórkowej. Są to przykładowo warstwy tłuszczu, kamienie nerkowe, polipy, guzki, itp. Na tym etapie ustrój potrafi jeszcze walczyć, nie zachodzi jeszcze uszkodzenie do uszkodzenia narządów. Jeśli szkodliwe substancje dostają się do organizmu przez dłuższy czas, trucizny przenikają do komórek i w określonym punkcie organizmu trują przeważnie taki organ, będący najbardziej obciążonym. Objawia się to chorobą chroniczną owego narządu. Dalsze działanie trucizn degeneruje narządy wewnętrzne. Dochodzi do zaników, sklerozy, osteoporozy oraz wielu innych poważnych chorób, także nowotworów złośliwych. Ustrój zaprzepaszcza zdolność do przeprowadzenia procesu uzdrawiającego. Wszyscy, którzy uświadomią sobie ten mechanizm, pojmą, że bardziej należy nie dopuszczać do chorób niż w przyszłości je leczyć. Ciężary jakie mieści w sobie współczesny świat okazują się tak silne, że jednostka ludzka żyjąca w szalonym tempie powinna regularnie używać zrównoważonych produktów, aby zachować nad tym kontrolę.